Danang
Blijf op de hoogte en volg Chantal
20 Februari 2017 | Vietnam, Thồn Mỹ Thi
Het start chaotisch.
Lekker ontbeten, betalen en wachten op de taxi die me naar t busstation gaat brengen.
Half uur na afgesproken tijd komt de scooter. Ik achterop, tas weer voorop en naar de stad. Hobbelen met een losse helm op mijn hoofd.
Kom aan ergens, iedereen in de stress, mijn tas wordt voorop een andere scooter gegooid, ik achterop, iemand rent nog achter me aan met een helm...en vol gas ervandoor.
Achter een bus aan blijkbaar...
80 km door de bocht, ik dacht..ok... geen stress, blijf gewoon zitten en in de bochten ff meeleunen :-).
Eindelijk na 10 minuten de bus ingehaald, ik erin gesprongen, tas erachteraan en daarna de helm naar buiten gegooid.
De bussen rijden trouwens ook apart hier. Rijden ergens heen, halen iemand op, keren weer en dan weer verder. Volgens mij geen route die elke dag hetzelfde is.
Alles toetert onderweg, rijden links, rechts, tegen t verkeer in, maakt allemaal niet uit.
In HCM stopte de bus ergens en moest ik eruit. Geen idee waar ik was, kon geen Engels-sprekend iemand vinden dus heb de zak maar op de rug gegooid en ben gaan lopen tot ik ergens mensen uit een taxi zag stappen. Deze genomen en me naar de AirPort laten brengen.
Daar was ik veel te vroeg, maar kon ook mijn rugzak nergens ff kwijt dus ben de Starbucks ingelopen en heerlijk 'normale' koffie gedronken. Na uurtje bij de buren ff wat gegeten en toen kon ik al inchecken. Nog steeds een paar uur te vroeg, maar binnen was t een stuk beter dan buiten. Het was ontzettend benauwd en af en toe wat regen, binnen lekker de airco en WiFi.
Heb tot aan boarding mijn reis verder uit zitten stippelen en alvast twee nachttreinen geboekt. De eerste over een dag of vier van Hue naar Hanoi en diezelfde dag naar Sapa. En dan weer terug naar Hanoi naar paar daagjes. Wil mijn bagage dan ergens achterlaten in Hanoi waar ik mijn laatste dagen ben, dus als ik vandeweek zin heb ga ik een leuk hotel uitzoeken. De laatste dagen ga ik lekker luxe :-).
De vlucht naar Danang vertrok vandaag een uurtje later en was best apart. We mochten nog net met onze ogen knipperen en ademhalen maar verder mochten we niet echt wat. Zelfs de e-reader moest uit, stoelen omhoog, niet plassen en opletten als ze wat vertellen over het reddingsvest.
Gelukkig duurde dit maar een uurtje en de backpack was er ook gelijk, dus op zoek naar een taxi die me naar mijn hostel kon brengen.
Het eerste stuk Danang was net een kermis, geweldig! Overal lampjes in de vorm van draken, bloemen, slangen enz. En dan 10 meter hoog. 1 straat van ca een kilometer met alleen maar enorme weddingchapels waar ook getrouwd werd toen ik erlangs reed. Kon helaas geen foto's maken, taxi ging te snel.
Ik moest over de brug zijn en dat was zoiets als van Nederland Duitsland Ruhrgebied inrijden. Lampjes weg....
Ik denk dat t er bij daglicht wel heel leuk uitziet, in t donker beetje mysterieus.
Ingecheckt bij de hostel, geen toppertje, maar t koste ook nog geen 10 euro voor een singleroom incl ontbijt, dus maakt ook niks uit.
Moest nog eten dus op t hoekje hier pho besteld bij ieniemienie tentje met plastic stoeltjes en bloemetjes.
Maar lekker!!!
Nu lig ik in bed en verheug me al op morgen, dan ga ik voor een paar dagen naar Hoi An.
Ik laat jullie natuurlijk weten hoe dat is!
Lekker ontbeten, betalen en wachten op de taxi die me naar t busstation gaat brengen.
Half uur na afgesproken tijd komt de scooter. Ik achterop, tas weer voorop en naar de stad. Hobbelen met een losse helm op mijn hoofd.
Kom aan ergens, iedereen in de stress, mijn tas wordt voorop een andere scooter gegooid, ik achterop, iemand rent nog achter me aan met een helm...en vol gas ervandoor.
Achter een bus aan blijkbaar...
80 km door de bocht, ik dacht..ok... geen stress, blijf gewoon zitten en in de bochten ff meeleunen :-).
Eindelijk na 10 minuten de bus ingehaald, ik erin gesprongen, tas erachteraan en daarna de helm naar buiten gegooid.
De bussen rijden trouwens ook apart hier. Rijden ergens heen, halen iemand op, keren weer en dan weer verder. Volgens mij geen route die elke dag hetzelfde is.
Alles toetert onderweg, rijden links, rechts, tegen t verkeer in, maakt allemaal niet uit.
In HCM stopte de bus ergens en moest ik eruit. Geen idee waar ik was, kon geen Engels-sprekend iemand vinden dus heb de zak maar op de rug gegooid en ben gaan lopen tot ik ergens mensen uit een taxi zag stappen. Deze genomen en me naar de AirPort laten brengen.
Daar was ik veel te vroeg, maar kon ook mijn rugzak nergens ff kwijt dus ben de Starbucks ingelopen en heerlijk 'normale' koffie gedronken. Na uurtje bij de buren ff wat gegeten en toen kon ik al inchecken. Nog steeds een paar uur te vroeg, maar binnen was t een stuk beter dan buiten. Het was ontzettend benauwd en af en toe wat regen, binnen lekker de airco en WiFi.
Heb tot aan boarding mijn reis verder uit zitten stippelen en alvast twee nachttreinen geboekt. De eerste over een dag of vier van Hue naar Hanoi en diezelfde dag naar Sapa. En dan weer terug naar Hanoi naar paar daagjes. Wil mijn bagage dan ergens achterlaten in Hanoi waar ik mijn laatste dagen ben, dus als ik vandeweek zin heb ga ik een leuk hotel uitzoeken. De laatste dagen ga ik lekker luxe :-).
De vlucht naar Danang vertrok vandaag een uurtje later en was best apart. We mochten nog net met onze ogen knipperen en ademhalen maar verder mochten we niet echt wat. Zelfs de e-reader moest uit, stoelen omhoog, niet plassen en opletten als ze wat vertellen over het reddingsvest.
Gelukkig duurde dit maar een uurtje en de backpack was er ook gelijk, dus op zoek naar een taxi die me naar mijn hostel kon brengen.
Het eerste stuk Danang was net een kermis, geweldig! Overal lampjes in de vorm van draken, bloemen, slangen enz. En dan 10 meter hoog. 1 straat van ca een kilometer met alleen maar enorme weddingchapels waar ook getrouwd werd toen ik erlangs reed. Kon helaas geen foto's maken, taxi ging te snel.
Ik moest over de brug zijn en dat was zoiets als van Nederland Duitsland Ruhrgebied inrijden. Lampjes weg....
Ik denk dat t er bij daglicht wel heel leuk uitziet, in t donker beetje mysterieus.
Ingecheckt bij de hostel, geen toppertje, maar t koste ook nog geen 10 euro voor een singleroom incl ontbijt, dus maakt ook niks uit.
Moest nog eten dus op t hoekje hier pho besteld bij ieniemienie tentje met plastic stoeltjes en bloemetjes.
Maar lekker!!!
Nu lig ik in bed en verheug me al op morgen, dan ga ik voor een paar dagen naar Hoi An.
Ik laat jullie natuurlijk weten hoe dat is!
-
20 Februari 2017 - 16:30
Rob:
Wat een avontuur Chantal doe het je niet Na!
Nog veel reisplezier daar .
Groetjes Rob -
20 Februari 2017 - 16:45
Driek:
Hoi Chantal wat een ervaring geniet er van en doe voorzichtig .
Ps.
Wij houden Walter wel bezig -
20 Februari 2017 - 18:16
Maria:
Wat een avontuur, echt gaaf! -
20 Februari 2017 - 18:17
Maria:
Wat een avontuur, echt gaaf! -
20 Februari 2017 - 18:17
Maria:
Wat een avontuur, echt gaaf! -
20 Februari 2017 - 18:46
Kitty:
Geweldige ervaringen allemaal Chantal! Geniet ervan.xxx -
20 Februari 2017 - 19:16
Melanie:
Geweldig Chantal! Echt stoer -
20 Februari 2017 - 19:37
Greet Akkerman:
Chantal wat een avontuur. Als je thuis komt worden wij getorpedeerd met van alles volgens mij. Komt goed uit dat je zo goed gespaard hebt voor deze reis. Zo kun je van alles doen en zoals ik lees nog voor een prikkie ook. -
20 Februari 2017 - 20:07
Heidi:
Lekker hoor, dat verkeer daar -
20 Februari 2017 - 20:10
Heidi:
Veel plezier in HoiAn, daar is die drijvende markt toch? Heel erg leuk om je verslagen te lezen! Dikke knuffel van ons -
21 Februari 2017 - 06:46
Bert Smits Van Ewijk:
Gaaf hoor zo'n avontuur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
